Θα μας πάρει ο κόσμος με τις πέτρες

Ακούσατε λοιπόν τι είπε ο «πρωθυπουργός» της Χώρας μας.

Λένε ότι η Ιστορία επαναλαμβάνεται. Έχουν δίκαιο!


Για διαβάστε το απόσπασμα αυτό από την Ιστορία του γερο-Ηροδότου. Αλλάξτε μόνο το όνομα του βουλευτή. Δεν χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια…βάλτε όποιον θέλετε…ειδικά τον Γιωργάκη…που είναι ο πρώτος απ’ όλους και φανταστείτε ότι το γεγονός αυτό του 480 επαναλαμβάνεται σήμερα. Ήδη το πρώτο γιουχάισμα έπεσε στο Ηρώδειο. Ας ελπίσουμε να έχει συνέχεια:




ΗΡΟΔΟΤΟΥ ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΣΕΩΣ ΙΣΤΟΡΙΑ
Βιβλίο Θ΄ (9ο για όσους έχουν αλλοιωθεί από το εκπαιδευτικό πρόγραμμα των 30 τελευταίων ετών) επονομαζόμενο ΚΑΛΛΙΟΠΗ, Παράγραφοι 4 και 5.
(Βρισκόμαστε μετά την νίκη στην Σαλαμίνα και οι Πέρσες ετοιμάζονται να αποτραβηχτούν στην Θεσσαλία για να διαχειμάσουν. Ο Μεγάλος Βασιλέας Ξέρξης έχει γίνει «μπουχός» αφήνοντας πίσω τον Μαρδόνιο, που προσπαθεί να πάρει με το μέρος του τους Αθηναίους. Το επόμενο καλοκαίρι (479 π.Χ.) θα κατέβει στην Βοιωτική Πεδιάδα των Πλαταιών για την αρπάξει κι άλλη «σφαλιάρα» ):
4 Οταν ο Μαρδόνιος έφτασε στην Αθήνα,

έστειλε στην Σαλαμίνα τον Ελλησπόντιο Μουρυχίδη, με τις ίδιες προτάσεις που είχε κάνει και πρίν με τον Αλέξανδρο τον Μακεδόνα (τον προ-προ πάππο του Μεγάλου Αλεξάνδρου). Τους μήνυσε πάλι τα ίδια (να συμμαχήσουν και να μηδίσουν), όχι γιατί περίμενε ευνοϊκές απαντήσεις, αλλά γιατί έλπιζε πως θα είχε μετριασθεί το πείσμα τους, αφού βλέπανε ότι όλη η Αττική είχε καταληφθεί και βρισκόταν κάτω από την εξουσία του. Γι’ αυτό έστειλε το Μουριχίδη.
5 Παρουσιάστηκε λοιπόν ο Ελλησπόντιος και ανακοίνωσε στην Βουλή (η Βουλή των Πεντακοσίων που είχε θεσπίσει ο Κλεισθένης, για να ετοιμάζει σχέδια νόμων που υποβάλλονταν ύστερα στην Εκκλησία του Δήμου για έγκριση και επικύρωση) τις προτάσεις του Μαρδονίου, ο δε Λυκίδης ένας από τους βουλευτές (εδώ βάλτε… Σημίτης, Παπανδρέου, Πάγκαλος, … Διαμαντοπούλου…και λοιποί 296 «συνδαιτυμόνες» ), θεώρησε συμφέρουσες τις προτάσεις και πρότεινε να τις παρουσιάσουν στην Εκκλησία του Δήμου. Είναι άγνωστο αν ο Λυκίδης πήρε από τον Μαρδόνιο χρήματα και τα είπε αυτά ή γιατί τα θεωρούσε πραγματικά σωστά. (!!! άκου τον παλιο-μπαγάσα !!! Σε έναν λαό που είχε θριαμβεύσει στον Μαραθώνα, πριν 10 έτη, και το είχε μεγάλο καύχημα αυτό, και που είχε κατακάψει τον ασιατικό στόλο πριν μερικούς μήνες στην Σαλαμίνα, να συζητά ο «κιτρινιάρης», ο «Αρτέμης Μάτσας», ο…ο… ακατονόμαστος ... την σύμπραξη με τον καταντροπιασμένο εχθρό-εισβολέα!!!!! - σημερινά πράγματα. Όσο για το ότι χρηματίστηκε... εδώ βάλε Siemens, βάλε Μ.Ι.Τ., βάλε C.I.A., βάλε ότι άλλο θέλεις. Και μην ξεχνάμε ότι πάντα θα ευχαριστούμε την κυβέρνηση των Η.Π.Α. που μας γλύτωσε από έναν πόλεμο, το βράδυ των Ιμίων. Καλά λένε μερικοί : οι πολιτικοί μας είναι ή προδότες ή ηλίθιοι.)
Συνεχίζει ο Ηρόδοτος: Οι Αθηναίοι όμως, τα μέλη της Βουλής (πάλι καλά, τότε οι βουλευτές είχαν φιλότιμοκαι αντιδρούσαν υγιώς!) και ο λαός απ' έξω, μόλις το άκουσαν, τόσο πολύ οργίστηκαν που τον περικύκλωσαν και τον σκότωσαν με ΛΙΘΟΒΟΛΙΣΜΟ. (όπως εμείς... έτσι δεν αντιδρούμε τα τελευταία χρόνια; σσσστ! κοιμάται το έθνος.) Τον δε Ελλησπόντιο Μουριχίδη τον έστειλαν πίσω απείραχτον.

Όταν το πράγμα μαθεύτηκε στην Σαλαμίνα (ο Αθηναϊκός Λαός μαζί και οι κυβερνήτες τους είχαν καταφύγει -αν θυμάστε απο το σχολείο- στο νησί πρίν την εισβολή των Περσών και την πυρπόληση της πόλης τους και των «ξύλινων τειχών». Τα τελευταία χρόνια όμως, ο Λαός μας τρώει στη «μάπα» τον κάθε εισβολέα –Γερμανό, Ιταλό, Βούλγαρο, Αμερικάνο, Τούρκο- ενώ οι κυβερνήτες τους κάνουν «αγώνα» επιβίωσης στο Κάϊρο (1941-45), στο Παρίσι και στη Νέα Υόρκη (1967-75), στην Ραφήνα (2010)...) κι έγινε θόρυβος, οι γυναίκες των Αθηναίων παροτρύνοντας η μία την άλλη, όρμησαν αυθόρμητα στο σπίτι του Λυκίδη και λιθοβόλησαν την γυναίκα του και τα παιδιά του. (για να μην συνεχιστεί η δυναστεία βουλευτοπρωθυπουργίας από πατέρα σε γιό ή θυγατέρα και στα εγγόνια ή στα ανήψια).

Ρε τι σου είναι η Ιστορία!!!

Ρε τους μπαγάσιδοι τους Αρχαίοι !!!

Και για το γνήσιο ιδού το πρωτότυπο κείμενο:

Ἱστοριῶν ἐνάτη ἐπιγραφομένη Καλλιόπη

4

1 ἐπεὶ δὲ ἐν Ἀθήνῃσι ἐγένετο ὁ Μαρδόνιος, πέμπει ἐς Σαλαμῖνα Μουρυχίδην ἄνδρα Ἑλλησπόντιον φέροντα τοὺς αὐτοὺς λόγους τοὺς καὶ Ἀλέξανδρος ὁ Μακεδὼν τοῖσι Ἀθηναίοισι διεπόρθμευσε. 2 ταῦτα δὲ τὸ δεύτερον ἀπέστελλε προέχων μὲν τῶν Ἀθηναίων οὐ φιλίας γνώμας, ἐλπίζων δὲ σφέας ὑπήσειν τῆς ἀγνωμοσύνης, ὡς δοριαλώτου ἐούσης τῆς Ἀττικῆς χώρης καὶ ἐούσης ὑπ᾽ ἑωυτῷ.

5

1 τούτων μὲν εἵνεκα ἀπέπεμψε Μουρυχίδην ἐς Σαλαμῖνα, ὁ δὲ ἀπικόμενος ἐπὶ τὴν βουλὴν ἔλεγε τὰ παρὰ Μαρδονίου. τῶν δὲ βουλευτέων Λυκίδης εἶπε γνώμην ὡς ἐδόκεε ἄμεινον εἶναι δεξαμένους τὸν λόγον, τόν σφι Μουρυχίδης προφέρει, ἐξενεῖκαι ἐς τὸν δῆμον. 2 ὃ μὲν δὴ ταύτην τὴν γνώμην ἀπεφαίνετο, εἴτε δὴ δεδεγμένος χρήματα παρὰ Μαρδονίου, εἴτε καὶ ταῦτά οἱ ἑάνδανε· Ἀθηναῖοι δὲ αὐτίκα δεινὸν ποιησάμενοι οἵ τε ἐκ τῆς βουλῆς καὶ οἱ ἔξωθεν ὡς ἐπύθοντο, περιστάντες Λυκίδην κατέλευσαν βάλλοντες, τὸν δὲ Ἑλλησπόντιον Μουρυχίδην ἀπέπεμψαν ἀσινέα. 3 γενομένου δὲ θορύβου ἐν τῇ Σαλαμῖνι περὶ τὸν Λυκίδην, πυνθάνονται τὸ γινόμενον αἱ γυναῖκες τῶν Ἀθηναίων, διακελευσαμένη δὲ γυνὴ γυναικὶ καὶ παραλαβοῦσα ἐπὶ τὴν Λυκίδεω οἰκίην ἤισαν αὐτοκελέες, καὶ κατὰ μὲν ἔλευσαν αὐτοῦ τὴν γυναῖκα κατὰ δὲ τὰ τέκνα.

(από την ΒΙΚΙΘΗΚΗ)